Περιγραφή
Η ποίηση του Α.Φ. Μόριτζ σε αφήνει κατάπληκτο. Όχι μόνο χάρη στη γενναιοδωρία της. Κυρίως επειδή η ποίηση του Μόριτζ σε συντροφεύει, σε αγγίζει βαθιά, μπαίνει μέσα σου. Πετυχαίνει όλα τα παραπάνω παραμένοντας δυνατά δεμένη με τη φυσική πραγματικότητα του Τορόντο, την πόλη του ποιητή, τα περίχωρα του Νάιλς στο Οχάιο, τη γενέτειρά του, ή με οποιονδήποτε τόπο και χρόνο μπορεί ο ποιητής να μοιραστεί με άλλους._x005F
_x005F
Κάποιες φορές ένας άντρας νιώθει ότι ένα αγόρι_x005F
φεύγει από μέσα του_x005F
και κλείνει την πόρτα. Ύστερα, γυρίζοντας προς_x005F
το παράθυρο,_x005F
ο άντρας μπορεί να το κοιτάζει, να μικραίνει όλο_x005F
και περισσότερο,_x005F
μακριά κάτω στο μονοπάτι που χύνεται απαλά_x005F
μέσα από τον απότομο λόφο. Περπατάει_x005F
στη θάλασσα,_x005F
μια λευκή και κίτρινη θάλασσα: ένα_x005F
πορτοκαλοκίτρινο κύμα_x005F
βρέχει τον μηρό του, ο αφρός του άγριου καρότου_x005F
και το λινάρι από τους λοβούς που σκάνε διστάζει,_x005F
συστρέφεται, ξετυλίγεται._x005F
Βυθίζεται εκεί, επιστρέφει, στον πυρήνα_x005F
και τη σπείρα του νερού, ένα ρυάκι που κυλάει μέσα_x005F
στον ωκεανό των πραγμάτων…_x005F
…όταν ο ήλιος δύσει θα γυρίσει στο σπίτι.
