Περιγραφή
Σε μιαν άκρη του σκονισμένου δρόμου βρίσκεται αδέξια ακουμπισμένο το όνειρο, σαν βαλίτσα που ξεχάστηκε, όταν βιαστικά αποχαιρετούσαμε την παιδικότητά μας, για να περάσουμε στην απέναντι όχθη και με καμάρι να φορέσουμε το καπέλο του ενήλικα._x005F
Πόσα αφήσαμε πίσω μας, αλήθεια… Φαντασία, παιχνίδια, ζαβολιές, χρώματα και γέλια. Και εμπρός δεν ξέρουμε τι μας περιμένει… Ανασφάλεια, αμφιβολίες, φόβος, μοναξιά._x005F
Γι’ αυτό, πριν αποχωριστώ την χώρα των παιδιών, έκρυψα ένα κομματάκι της στην τσέπη μου, να με φυλά, να φέγγει ελπίδα στα σκοτάδια της ζωής._x005F
Αυτό το κομματάκι ήταν η ποίηση.
